Van DIG naar Inclusie – Of hoe DIG-initiatieven anders te framen
Met de huidige politieke koers gaat er geen enkele richtlijn (adviserend of gebiedend) komen om diversiteitsbeleid bij organisaties te bevorderen. Voorbeelden hiervan zijn er te over: de Wet Toezicht Gelijke Kansen bij Werving en Selectie: afgewezen door de Eerste Kamer.
De diversiteitsvoorwaarden bij aanvraag subsidies in de culturele sector: afgeschaft door de Tweede Kamer. De voorgestelde verruiming van de Transgenderwet: met een motie teruggedraaid. Het moge duidelijk zijn, sommige partijen vinden al dat ‘diversiteitsgeneuzel’ maar niks en zijn daar best vocaal over.
‘Show me the money’
En helaas zullen er hier genoeg zijn die ergens stiekem bij elkaar in hun handen hebben geknepen. Werken aan diversiteit en inclusie (en zeker gelijkwaardigheid) kost tijd en geld. En vooral het laatste wordt toch wel gezien als een noodzakelijk kwaad.
Een kostenpost. Want alle onderzoeken van Harvard1 ten spijt, hoeveel levert het nu echt op? Ze zien vooral dat diversiteit leidt tot ‘gedoe’, want besluiten nemen duurt langer en opeens zijn de bitterballen bietenballen geworden. De smaak is gewoon niet meer hetzelfde…
‘Maar 4 jaar wachten?’
Hoe moet het nu met die mensen die zich wel gemotiveerd voelen om te werken aan gelijkwaardige kansen op de werkvloer? Uit dat recente onderzoek van McKinsey blijkt namelijk weer dat organisaties met de hoogste etnische en genderrepresentatie 39% meer kans hebben om financieel succesvoller te zijn. En ja, dat is statistisch significant.
Dus wat als jij wel wil werken aan een inclusieve omgeving waar de diversiteit van de samenleving tot haar recht komt? Is het nu een verloren zaak? Wat er in Nederland gebeurt is niet uniek en we kunnen leren van het buitenland. En niet zomaar een land nee, the land of opportunities. Wat kunnen we leren van de Verenigde Staten?
De Verenigde Staten geldt, correctie gold, als een voorloperland op het gebied van Diversiteit, Inclusie en Gelijkwaardigheid (DIG). Maar onder druk van veranderde wetgeving en rechtszaken laten steeds meer organisaties stilletjes hun diversiteitsdoelstellingen vallen of veranderen deze. Diversiteitsdoelen zijn van hun voetstuk gevallen en worden aangeduid als ‘risico’.